Izvod: Na osnovu mreže bioindikacijskih tačaka, utvrđen je prostorni raspored pojedinih vrsta hrastova na području Srbije i njihova zaraženost pepelnicom Microsphaera alphitoides Griff. et Maubl. (1910). Kontrola pepelnice vršena je na stablima najosetlјivije vrste hrasta – na hrastu lužnjaku, u skladu sa principima FSC politike. Rezultati istraživanja pokazali su da je najjači napad pepelnice na ispitivanim stablima registrovan 2006. i 2012., kada je zahvatio 97,6 i 100% ispitivanih stabala. Najslabiji napad bio je 2004. godine i iznosio 28,6% ispitivanih stabala. U vreme najniže zaraze, bez obzira na relativno visok procenat stabala u jačim kategorijama sušenja, zaraza je bila niska jer je srednja prosečna relativna vlaga vazduha za period april-oktobar bila nepovolјna za razvoj patogena (61,9%), a relativna vlaga u julu – svega 60%. Slično je i sa temperaturom - prosečna temperatura vazduha za period april-oktobar iznosila je 17,1°C, a srednja prosečna temperatura vazduha u julu 22,1°C, što nisu optimalni uslovi za razvoj patogena. Na osnovu istraživanja uticaja vremenskih uslova na intenzitet zaraze u sastojinama, može se reći da na ovom klimatskom području najpovolјniji uslovi spolјne sredine za intenzivne infekcije pepelnicom pripadaju vremenskom intervalu od početka do sredine jula meseca.
       Ključne reči:lužnjak, pepelnica, temperatura, relativna vlaga vazduha