Izvod: Godine 1818. započeti su organizovani radovi na vezivanju i smirivanju peska i pošumlјavanju Deliblatske peščare. Vezivanje peska trajalo je blizu 100 godina. Jedan od najvećih problema zaštite Deliblatske peščare predstavlјaju šumski po- žari. Masovnim pošumlјavanjem crnim i belim borom, nakon Drugog svetskog rata, ovaj problem postao je još izraženiji. U periodu 1948–2017. godine, na ovom području zabeleženo je 267 šumskih požara, uz ukupnu opožarenu površinu od 11.943,21 ha (6.138,58 ha šumskih površina). Najveći šumski požar na ovom području zabeležen je avgusta 1996. godine, kada je opožareno 3.815,4 ha (2.235 ha šuma, 1.557,63 ha pod borovima). Katastrofalni požari zabeleženi su i 1973, 1990. i 2007. godine. Najvažniji fizičko-geografski faktori nastanka i dinamike šumskih požara na području Deliblatske peščare su: relјef, hidrografske karakteristike, sastav zemlјišta, klimatske prilike, sastav vegetacije i aktivnost Sunca. Protivpožarna zaštita trebalo bi da bude preventivna i da se zasniva na pravilnom izboru vrsta drveća (prvenstveno lišćarskih), kao i uzgojnih mera.
       Ključne reči: šumski požari, pošumlјavanje, vezivanje peska, borovi, Deliblatska peščara