Izvod: Tokom perioda tranzicije došlo je do značajnih promena u šumarstvu privatnog sektora u Srbiji. Pored formiranja udruženja vlasnika privatnih šuma, kroz procese restitucije i privatizacije, došlo je do vraćanja nekih ranijih oblika vlasništva i pojave „novih” tipova vlasnika. To sve je imalo za posledicu heterogenost karakteristika postojećih vlasnika i odnosa prema posedu. Utvrđivanje tipova vlasnika privatnih šuma u Srbiji i razumevanje njihovih potreba važno je prilikom formulisanja ciljeva šumarske politike i, posebno, pri određivanju mera podrške. Iz tog razloga, cilj ovog istraživanja je bilo definisanje osnovnih tipova vlasnika privatnih šuma u Srbiji, zasnovano na karakteristikama poseda i ciljevima gazdovanja šumskim posedom. U radu su primenjene osnovne i opštenaučne metode. Podaci su prikupljeni tokom 2012. i 2013. godine, u četiri šumska područja, odnosno 10 opština. Ukupno je anketirano 248 vlasnika privatnih šuma. Podaci su obrađeni korišćenjem deskriptivne statističke analize i nehijerarhijskih i hijerarhijskih klaster analiza. Na osnovu veličine poseda i ciljeva gazdovanja, izdvojena su po tri tipa vlasnika. Rezultati su omogućili i definisanje konceptualnog modela tipova vlasnika privatnih šuma, koji će imati širu primenu u budućim istraživanjima.
        Ključne reči: vlasnici privatnih šuma, tipovi vlasnika, šumarstvo, Srbija