Izvod: Počeci planskog pristupa gazdovanju šumama u Centralnoj Srbiji datiraju od kraja XIX i početka XX veka. Jedna od prvih površina pod šumom kojom se planski gazdovalo je šumski kompleks Gazdinske jedinice „Bogovađa“. Prvi planski dokument za šumski kompleks „Bogovađa“ predstavlja Privredni plan za šumu Manastira „Bogovađa“ (1914–1923). Do danas je ovaj šumski kompleks uređivan osam puta. U ovom radu sagledan je kontinuitet planskog pristupa i gazdovanja šumama. Ovaj šumski kompleks je bio crkveno vlasništvo do kraja Drugog svetskog rata i nacionalizacije, kada je podržavljen. Godine 2009. vlasništvo nad ovim šumama je vraćeno Srpskoj pravoslavnoj crkvi, manastiru Bogovađa. Za vreme Prvog i Drugog svetskog rata na ovom šumskom kompleksu izvršene su čiste seče na velikim površinama koje su direktno i indirektno uticale na kvalitet i poreklo šuma i šumskog zemljišta. Urađen je uporedni prikaz osnovnih elemenata planiranja u šumarstvu (površina, zapremina, zapreminski prirast i dr.) kroz čitav period gazdovanja. Analiziran je i način gazdovanja kroz ceo period, od prvog uređivanja do danas.
        Ključne reči: Bogovađa, planski pristup, gazdovanje, vlasništvo, crkva.