Izvod: U radu je razmatrana mogućnost povećanja preciznosti procene zapreminskog prirasta gazdinske klase visokih bukovih šuma, u slučaju kada se za inventuru šuma koristi dvofazni uzorak. Istraživanje je eksperimentalnog tipa. U prvoj fazi izabran je veći uzorak sa 240 probnih površina, oblika kruga i veličine 500 m2, a u drugoj fazi iz ovog uzorka izabrana su četiri manja uzorka po 60 probnih površina. Analizom varijanse potvrđeno je da su svi uzorci izabrani u drugoj fazi reprezentativni. Glavna promenljiva je zapreminski prirast, a pomoćna promenljiva je zapremina ili temeljnica po hektaru. Za korekciju procene zapreminskog prirasta gazdinske klase primenjen je metod regresije. Posle korekcije zapreminskog prirasta pomoću zapremine kao pomoćne promenljive dobijene su manje standardne greške, odnosno povećana je preciznost procene prirasta u gazdinskoj klasi po hektaru i na ukupnoj površini. Relativne greške uzoraka, pri verovatnoći od 95%, pre korekcije iznosile su: +/- 9,86% , +/- 8,56% , +/- 8,66% i +/- 9,60%, a posle korekcije: +/- 8,98%, +/- 7,46%, +/- 6,86% i +/- 7,81%. Za postizanje preciznosti procene zapreminskog prirasta dobijene posle korekcije, izabrani uzorci u drugoj fazi veličine po 60 probnih površina bili bi veći približno za 20 – 60%.
          Ključne reči: zapreminski prirast, zapremina, gazdinska klasa, dvofazni uzorak, metod regresije, preciznost